Kutsal topraklar üzerinde parçalama planları

Eski Ahit, vaat edilmiş toprakları şu şekilde tarif eder: “Mısır Irmağı’ndan büyük Fırat Irmağı’na kadar uzanan bu toprakları –Ken, Keniz, Kadmon, Hitit, Periz, Refa, Amor, Kenan, Girgaş ve Yevus topraklarını– senin soyuna vereceğim.” (Yaratılış 15:18-21)

Bir kısım Evanjeliklerle Musevilerin, Kutsal Topraklar anlayışı farklılık gösterir. Museviler şimdiki İsrail topraklarını Tevrat'a uygun bulurken, bir kısım Evanjelikler Türk topraklarının bir kısmını da içine alan geniş bir harita belirlemişlerdir.

Tevrat’taki söz konusu pasaj, Evanjelikler için Kutsal topraklar olarak tanımlanır ve Hz. İsa (as)’ın gelişi öncesi bu toprakların mutlaka Museviler tarafından ele geçirilmiş olmasını şart koşar. Nil ve Fırat arasındaki bu topraklar Irak, Suriye, Mısır, Sudan ve Türkiye’yi kısmen, Ürdün, Lübnan ve Kuveyt’in ise tamamını içermektedir.

Bir kısım Evanjelikler için bu toprakların ele geçirilmesi büyük önem taşımakta ve son nüzul için önemli bir alamete işaret etmektedir.

Bu haritada Türkiye’yi ilgilendiren kısım ise, Evanjeliklere göre söz konusu Kutsal Toprakların Adana, Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman’ı kapsamakta oluşudur. Kimi kaynaklar buna Türkiye’nin Güneydoğu’sunun tümünü dahil ederler. 90 yıllık cumhuriyet dönemi boyunca büyük bir istikrar ve demokrasi ile idare edilmiş ve özellikle son yıllarda ciddi anlamda bir yükseliş kaydetmiş ülkemizde sadece adı geçen bu bölgelerin sürekli olarak istikrarsızlıklar içinde olması bu anlamda düşündürücüdür. Açıktır ki, bir kısım kehanetlere dayanarak Ortadoğu’yu parçalama planları içinde Türkiye de vardır ve Güneydoğu Bölgesi bu nedenle sürekli bir rahatsızlık içindedir.

Burada belirtilmesi gereken önemli bir nokta vardır. Eski Ahit’te Nil’den Fırat’a kadar olarak tarif edilen Kutsal Topraklar, Museviler için (Doğudan Batıya) Akdeniz’den Ürdün Nehri’ne, (Güneyden Kuzeye) Sina’dan Kuzey Lübnan’da bulunan Hazbani nehrine uzanan kısımdır. Dolayısıyla şu anki İsrail sınırları bu alanı kaplamakta, fakat bu tarif Türkiye topraklarını kapsamamaktadır. Fakat bir kısım Evanjeliklerin söz konusu Tevrat pasajlarını yorumlama şekli yukarıda belirttiğimiz şekilde farklıdır. Aradaki ayrımın en önemli sebeplerinden bir tanesi bir kısım Hristiyanların “Kutsal Topraklar” kavramını sadece Hz. Musa (as)’a değil Hz. İbrahim (as)’a vaat edilen kutsal topraklar olarak genişletmeleridir. Oysa Tevrat’ta Kutsal Topraklar ifadesi bu anlamda kullanılmamıştır. Dolayısıyla Museviler, genel olarak, bir kısım Evanjelikler tarafından tarif edilen bu geniş haritayı doğru bulmazlar, bu nedenle de Kutsal Toprakları, mevcut İsrail sınırlarının dışına çıkarak genişletme hedefine sıcak bakmazlar.